Apporteren
Wat mij opvalt bij veel mensen is dat ze zoveel moeite hebben om hun hond te leren apporteren, terwijl een pup vaak al met van alles aangedragen komt!
In principe kunnen alle honden apporteren, het is alleen niet voor alle honden even makkelijk om het apporteren te leren.
Na het wisselen van de tandjes gaan we over het algemeen over op het leren van apporteren. Alleen vergeten we dat we tot die tijd al heel veel hadden kunnen doen. Door in te spelen op wat de pup al uit zichzelf deed. Dit hadden we alleen maar hoeven te belonen en sommige dingen een beetje om te buigen.
Een voorbeeld: je pup, 9 weken oud, komt met jouw schoen aangedragen. Wat doe je? Vaak reageer je met een boze lichaamshouding of boze blik gevolgd met een “foei!”, “nee!” of “afblijven!”, waarna je naar de hond toe loopt om de schoen met een boze “los!” uit zijn bek te pakken… als hij hem al nog vast heeft en hem niet heeft laten vallen en het op een lopen heeft gezet.
Dit gaat je pup niet vergeten en God weet hoe vaak je dit al hebt gedaan, bij een schoen, de was, het speelgoed van de kinderen, iets wat buiten op straat is gevonden en ga zo maar door. Hij krijgt dus eigenlijk heel vaak op zijn falie voor iets wat hij in zijn bek vasthoudt. En dat terwijl je later wil dat hij juist iets in zijn bek vasthoudt!
Natuurlijk snap ik dat je niet wil dat hij met je schoen gaat lopen leuren. Maar je kan het vasthouden van iets in zijn bek dus belonen en ombuigen naar dat wat hij in zijn bek heeft juist moet/mag vasthouden.
Laat hem die schoen naar jou toe brengen ben blij dat hij dit doet en ruil deze dan voor een beloninkje.
Nog een voorbeeld: je gooit een balletje, de pup rent er als een dolle achteraan, is bij het balletje en gaat erbij liggen of loopt er mee weg van jou.
Nu bepaalt de pup wat er gebeurt dat is niet wat je wil. Wat je dan vaak ziet is dat wij (de mens) naar de pup lopen, soms zelfs achterna gaan rennen, en het balletje afpakken of van de grond oppakken en weer opnieuw weg gooien.
Op zo’n moment kun je beter een balletje hebben met een touwtje eraan, de pup naar het balletje laten gaan en zodra hij bij het balletje is enthousiast en blij roepen dat hij moet komen. Gaat hij toch liggen bij het balletje, trek je aan het touwtje en het balletje gaat bewegen. Meestal is het balletje dan weer interessant en pakt je pup het balletje wel in de bek. Dan met een vrolijke blije stem naar je toe roepen. Met of zonder balletje; met balletje betekend belonen en nog een keer herhalen, zonder balletje is hij braaf voor het komen maar je stopt met je spel en stopt de bal weg.
Houd in je achterhoofd: apporteren is geen spelletje! Apporteren is een opdracht waarvan jij bepaalt wanneer hij iets moet halen en naar jou toe moet komen brengen. Dit is echt samenwerken.
