Iets met brandnetels en weegbree!!!
Ken je dat? Het zonnetje schijnt, het is weer tijd voor de korte broek, en je gaat lekker op pad. Kinderen en hond mee, misschien zelfs ook nog de picknick spullen. Heerlijk!
Wandelen langs een water, bijvoorbeeld de Maas of een wetering, heerlijk door het gras en andere weidebloemen. Maar op sommige plekken is alles wat hoger begroeid dan op andere plekken en tijdens zo’n avontuur blijf je niet altijd helemaal op het paadje, als er al een paadje is.
De kinderen slaan een keer links of rechts af, de hond vindt de bal niet die je net gegooid hebt en die ligt dan ook vaak net niet op het paadje maar in het hoge gras. Dan zullen de kinderen de bal wel even zoeken.
Opeens hoor je je kind huilen en roepen: “ik heb in de brandnetels gestaan! Het doet pijn en het jeukt!”
Tja daar sta je dan met een huilend kind, en nu?
Je kan zeggen: “eigen schuld dikke bult, moet je maar een lange broek aandoen als je zulke wandelingen gaat doen, ook om teken van je af te houden”.
Maar dat vind ik dus niet, het is toch heerlijk om met mooi weer lekker met je blote benen rond te kunnen lopen. Maar wat dan? Er is pijn en jeuk, help!
De één weet het wel en de ander niet, maar in de buurt van brandnetels staat altijd weegbree. Dan kun je denken: “ja, en?”.
Weegbree kan op dat moment de redder van de dag zijn! Als je van weegbree de bladeren plukt, in je handen kneust, en daarna over de pijnlijke jeukende plek wrijft dan verminderd de pijn én de jeuk.
Maar het voornaamste; je hebt weer een vrolijk kind!
Wat ook wil helpen, maar wat niet altijd in de buurt is, is met het brandende en jeukende plekje in het ijskoude water gaan staan.
